Merel van den Hoven

Titel: Impulsiviteit als mediërende factor in de relatie tussen insomnia en borderline persoonlijkheidsstoornis

Samenvatting: Slaapproblemen is een veelvoorkomende klacht bij mensen met de borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Cliënten met insomnia vertonen vaak een ongunstiger verloop van hun symptomen en profiteren minder van behandeling. Om behandelingen effectiever te maken is het belangrijk om meer kennis te verkrijgen over de relatie tussen insomnia en BPS. Literatuur wijst op de mogelijke rol van impulsiviteit in deze relatie. Impulsiviteit is een kerncomponent van BPS en daarom een relevante variabele. Huidig  onderzoek beoogt meer inzicht te krijgen in de relatie tussen insomnia en de ernst van BPS en de rol die impulsiviteit hierin speelt bij BPS-patiënten.

Huidige studie is onderdeel van het lopende BOOTS onderzoek. BPS-patiënten vullen hiervoor regelmatig vragenlijsten in en volgen gedurende een aantal jaren schematherapie of dialectische gedragstherapie. Voor huidig onderzoek is enkel gebruik gemaakt van de baseline vragenlijsten over de ernst van BPS, insomnia en impulsiviteit (N = 204). De resultaten bevestigen dat meer symptomen van insomnia samengaan met een hogere mate van ernst van BPS. Daarnaast blijkt uit de analyse een significant mediatie-effect van impulsiviteit in de relatie tussen insomnia en de ernst van BPS.

Barry Oostinga

Titel: Het voordelige effect van de therapeutische relatie bij de behandeling van borderline persoonlijkheidsstoornis: de rol van de affectieve en instrumentele relatie

Samenvatting: Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) is een hevige psychische stoornis die zich op jonge leeftijd ontwikkelt en zorgt voor pathologische problemen op meerdere gebieden, die van langdurige aard zijn. Reeds bestaan er effectieve specialistische behandelingen om de symptomen van BPS te verlagen. Helaas blijkt het psychosociale herstel na een specialistische behandeling daarentegen niet volledig te zijn. Ruimte voor verbetering van de specialistische behandelingen lijkt daarom aanwezig te zijn.

Mogelijk kunnen er verbeterpunten gevonden worden in de therapeutische relatie die wordt opgebouwd tijdens de behandeling. Inmiddels is na menige studies bekend dat een goede therapeutische relatie ervoor zorgt dat de effectiviteit van een behandeling wordt verhoogd. Echter is er minder onderzoek gedaan naar de specifieke factoren in de therapeutische relatie die zorgen voor deze positieve invloed op het behandelingseffect. De therapeutische relatie zou onderverdeeld kunnen worden in twee aspecten. Het eerste aspect is de affectieve relatie, die de daadwerkelijke emotionele band tussen therapeut en cliënt omvat. Het tweede aspect is de instrumentele relatie, die de professionele relatie tussen cliënt en therapeut omvat waarin samenwerking bij het opstellen en werken naar doelen voorkomt. In de huidige studie is onderzocht welk aspect de grootste verklarende factor is voor de positieve invloed van de therapeutische relatie op het verminderen van BPS-symptomen.

Mocht er een verschil tussen de aspecten gevonden worden betreft de invloed op het behandelingseffect, dan zou dit kunnen betekenen dat een grotere focus op een specifiek aspect van de therapeutische relatie tijdens een specialistische behandeling van BPS kan zorgen voor betere resultaten van de behandeling. Hiermee zouden mensen met BPS na de behandeling met minder problemen en een verbeterd welzijn door het leven kunnen gaan.