Jaarlijks verlaten ongeveer dertigduizend jongeren het onderwijs zonder het behalen van een startkwalificatie. Een van de belangrijkste risicofactoren voor vroegtijdig schoolverlaten is een lage academische motivatie. In de motivatietheorieën wordt het zelfconcept vaak genoemd als een factor die hierbij een centrale rol speelt. Op basis van de zelfconcepttheorie (Shavelson et al., 1976) is het zelfconcept hiërarchisch en multidimensioneel opgebouwd en kan het worden onderverdeeld in een algemeen, domeinspecifiek en taakspecifiek niveau.

Het doel van het huidige onderzoek was om de relatie tussen deze drie niveaus van het zelfconcept en academische motivatie te analyseren bij jongeren die hebben deelgenomen aan AlmeerKans (AK), een alternatief onderwijstraject voor leerlingen die dreigen uit te vallen in het voortgezet onderwijs. Er is onderzocht (1) in hoeverre de drie zelfconceptniveaus samenhangen met academische motivatie, (2) in hoeverre academische motivatie en de drie zelfconceptniveaus zijn verbeterd na afronding van fase 1 van AK, (3) in hoeverre de eventuele verbetering in academische motivatie gemedieerd wordt door veranderingen in de drie zelfconceptniveaus, en (4) of het algemene zelfconcept een modererende rol speelt in deze relaties. De analyses zijn uitgevoerd met behulp van MEMORE 3.0, een statistisch hulpmiddel voor mediatie- en moderatieanalyses op basis van verschilscoremodellen.