Sude-Lara is eerstejaars student van de dubbele bachelor Wiskunde en Natuurkunde.
Ramadan is voor mij een mogelijkheid om dichterbij mijn religie te komen en mij daar meer in te verdiepen. En ook dichter bij mijn familie te komen. Dat komt gedeeltelijk omdat het avondeten belangrijk wordt: je hebt de hele dag niet gegeten en dan kan je eindelijk avondeten. In mijn gezin doen we dat het liefst samen en zijn we heel hecht. Iedereen probeert op tijd thuis te zijn, we dekken samen de tafel, maken het eten klaar, eten samen, ruimen samen op en blijven daarna met z’n allen nog even zitten. Ik merk dat buiten ramadan daar ietsjes minder nadruk op ligt, maar deze maand houden we het vol.
Door het vasten kom je dichter bij je religie: je wordt meer bewust van wat je doet, de goede dingen evenals je zonden. Wat je dan ook ziet is dat veel moslims, ik inclusief, meer dingen proberen te leren en extra gebeden verrichten. Mensen lezen ook de Koran, omdat het mustahab (aangeraden) is om tijdens de heilige maand de Koran uit te lezen. Ik heb dat laatste deze maand niet volledig kunnen doen, omdat ik het zo druk heb gehad. Bovendien is de Koran een vrij dik boek van ongeveer 600 pagina’s, die ik, omdat het Arabisch niet mijn eerste taal is, niet super snel kan lezen.
Ramadan zit hem voor mij daarnaast ook in de kleine dingen: geduldig zijn als je trek hebt. Lief zijn tegen je naasten. En geld geven aan de armen, of kleine kinderen om je heen.
Ik keek bijvoorbeeld video’s van een islamitische spreker en docent. Zo had hij wat korte video’s, waarin hij bepaalde Arabische woorden uitpluist. Die taal is erg uitgebreid, wat het moeilijk maakt om de Koran vanuit het Arabisch naar een andere taal te vertalen. Hij legt dan bepaalde woorden uit, waardoor je ze beter begrijpt. Deze video’s kon ik makkelijk in mijn dag proppen, als ik onderweg was naar iets. Ik heb veel notities genomen, maar vraag me niet om welke woorden het ging, ha ha!
Ik heb het dit jaar een beetje lastig gehad. Ik denk deels omdat ik eerstejaars student ben en nog wat moet wennen, maar ook omdat ik persoonlijk best moe ben tijdens het vasten. Dat komt natuurlijk omdat ik niet eet en drink, maar ook omdat je 's ochtends vroeg wakker wordt om te eten en ook weer gebeden en andere ibadah (aanbiddingen) te verrichten. Bovendien valt de ramadan deze keer tijdens de tentamenperiode. Ik ben wel op tijd begonnen met voorbereiden, waardoor ik meer tijd vrij kon maken voor ramadan. Het was lastig, maar als je het goed plant lukt het wel.
Ik vind het altijd fijn als je je eigen religie en cultuur kan delen. De Iftar was ietsje meer religie, en het eten was meer cultuur. Er waren ook veel niet-moslims en ik heb met veel mensen gesproken. Ik merkte dat er veel aandacht is voor meer diversiteit, en dat studenten daar ook bij betrokken worden.
Buiten de Iftar heb ik er niet veel van gemerkt. Dat is aan de ene kant best jammer. Het was mogelijk leuk om iets in de kantine te zien, of dat de kantine wat langer open kon blijven. Of dat er iets in de contemplation room had gehangen.
Die ruimte gebruik ik regelmatig en ik ben blij dat ik een plek heb om te bidden. Ik vind het wel jammer dat er geen plek is om onze wassing te doen, wat een beetje irritant kan zijn af en toe. Dat je het bijvoorbeeld op de wc’s moet doen: niet zo fijn dat je binnenkomt en je iemand met z’n voet in een wasbak ziet staan.
Daarnaast mis ik soms een groepsgevoel. Op de VU is dat er meer, omdat er meer ruimte is in de Masjid (een ruimte waar gebeden kan worden). Mannen en vrouwen zijn gescheiden, en als er tijd is voor het gebed leidt een van de jongens het gebed. Dan kan je in een groep bidden, wat altijd wel wat leuker is dan in je eentje. Jammer dat we dit niet op de UvA kunnen, maar het is niet per se nodig.
Vaak denken mensen dat de ramadan er is om ons meer empathie te geven voor wie minder te eten heeft. Dat is wel zo, wat je krijgt meer empathie voor die mensen. Het is een van de doelen, maar het is niet het hoofddoel. Ramadan is vooral bedoel om jou als moslim te verbeteren, en jou een moment in het jaar te geven om wat spiritueel voor jezelf te zorgen.
En dat we inderdaad geen water mogen drinken.
We danken Sude-Lara dat ze met ons wilde spreken!