‘Ik ben zeker niet dé vertegenwoordiger van alle studenten’, valt Aybüke, zelf masterstudent Ontwikkelingspsychologie, meteen met de deur in huis. ‘Een student assessor uit zijn of haar studentenperspectief over bepaalde onderwerpen en adviseert hiermee de beleidsmakers van de faculteit over onderwijs- en studiegerelateerde zaken die de student raken, en dat doe ik zo goed mogelijk. Ik geef mijn mening vanuit mezelf, door na te denken over zaken, én uiteraard door veel andere studenten te spreken en te horen hoe zij over zaken denken.’ Aybüke is onder meer aanwezig tijdens overleggen met de onderwijs-directeuren (de zogeheten OWI-vergaderingen) en tijdens vergaderingen met de Facultaire Studentenraad.

Over welke onderwerpen adviseer jij bijvoorbeeld?

'Tijdens ieder OWI-overleg komen verschillende onderwerpen aan bod. Als student assessor is het voornaamste doel om het studentenperspectief te uiten over onderwerpen die het onderwijs of studenten raken, zodat de beleidsmakers het studentenperspectief kunnen meenemen in hun besluitvorming. De onderwerpen waarover ik tijdens de OWI-overleggen mijn studentperspectief heb geuit, zijn bijvoorbeeld de onderwerpen Sociale Veiligheid, Toetsing en AI in het Onderwijs.'

Hoe zijn de reacties binnen de faculteit?

‘Heel goed; ik merk dat bijvoorbeeld onderwijsdirecteuren het fijn vinden om het studentperspectief zo direct te horen tijdens vergaderingen. Ze vragen me nu ook vaak actief: “Hoe denk jij hierover?”.’

Welke onderwerpen zou jij zelf graag nog op de agenda zetten?

‘AI – ik ben daar zelf heel enthousiast over omdat je het als student bijvoorbeeld heel goed kunt gebruiken om jezelf uit te dagen. Door chatbots te vragen om goede theoretische vragen te stellen, of door simpelweg te vragen om synoniemen die ook voor bijvoorbeeld kinderen te begrijpen zijn. Het is volgens mij heel belangrijk om het niet alleen te hebben over de gevaren van AI, maar ook hoe we dit goed kunnen toepassen in het onderwijs. En daarnaast zou ik het goed vinden als de faculteit en universiteit nog meer aandacht besteden aan mentale gezondheid onder studenten. Ook door mijn stagewerk in de jeugd-GGZ zie ik dat veel jongeren kampen met mentale problemen. Het zou mooi zijn als we nog beter kunnen voorkómen dat studenten uitvallen.'

Je aanstelling duurt een jaar. Wat wil je in die tijd bereikt hebben?

‘Dat het meenemen van het studentperspectief in beleidsvoering helemaal ingeburgerd is, en dat beleidsmakers bekend en vertrouwd zijn met deze nieuwe functie, zodat mijn eventuele opvolger verder kan bouwen.’