‘Als coassistent draai je mee in het reilen en zeilen van een afdeling en observeer je enorm veel situaties in de zorg,’ zo ondervond Romy. Vanuit die positie werden de vier co-assistenten zich bewust van verschillende obstakels waar wij in de zorg tegenaan lopen. ‘Omdat je als ware aan de zijlijn staat en nog geen grote beslissingen neemt, heb je ook meer tijd en aandacht voor de patiënt. Patiënten grijpen die kans soms aan en luchten hun hart.' 

‘In die verhalen van patiënten herkende ik mijzelf,’ vervolgt Romy die zelf op de stoel van de patiënt heeft gezeten. ‘Als patiënt heb ik ervaren hoe is het om zorg te krijgen en hoe moeilijk een zoektocht naar gezondheid kan zijn. Je voelt je soms ongehoord. Veel artsen zijn helaas overbelast. Ze willen je graag helpen, maar dat lukt niet altijd omdat ze gebukt gaan onder registratielast.’ Romy vervolgt: ‘Ons zorgsysteem is geld gedreven en ingericht op efficiëntie, maar je wordt arts vanuit de behoefte om mensen te helpen. Het mag wel wat menselijker, voor zowel de patiënt als de arts.’ 

Menselijker

Maar hoe maak je de zorg menselijker als er steeds minder zorgmedewerkers zijn en het aantal mensen dat zorg nodig heeft almaar stijgt? De jonge artsen in opleiding besloten op zoek te gaan naar antwoorden. Romy: ‘In de documentaire gaan we in gesprek met specialisten, huisartsen, bestuursleden van ziekenhuizen, maar ook met patiënten over hoe de zorg anders móet en kán. Ook brengen we in kaart welke veranderingen er al gaande zijn.’ 

Holistische aanpak

In de documentaire wordt gesproken over een holistische aanpak van zorg. Romy legt uit: ‘We moeten niet alleen de ziekte van de patiënt behandelen, maar ook onderzoeken waarom iemand ziek wordt. Daarbij moeten we kijken naar iemands algehele gezondheid. Vaak benaderen artsen een ziekte vanuit hun eigen specialisme. Bijkomende aandoeningen die buiten hun scope vallen, blijven dan onderbelicht. Hierin kan er beter en slimmer worden samengewerkt met andere specialisten en zorgverleners.’

Shared decision-making

‘Maar ook met de patiënt kan de arts meer samenwerken’, oppert Romy. ‘De arts mag wel wat meer van zijn voetstuk af. Laat de patiënt de regie houden. Vanuit zijn expertise kan de arts de patiënt daarin begeleiden. Meer shared decision-making dus.’

Voorkomen is beter dan genezen

We worden steeds ouder, maar wel met ziekten. Nu dreigt de zorg zelf ziek te worden. Hoe wenden we een zorgcrisis af? ‘We moeten voorkomen dat we ziek worden, want met alleen symptoombestrijding redden we het niet,’ antwoordt Romy. ‘Maar als samenleving moeten we ook gaan omdenken en omschakelen. De gedachte dat onze gezondheid in de handen ligt van de dokter is niet meer van deze tijd. Wij zijn zelf verantwoordelijk voor onze eigen gezondheid.’

Vervolgstappen

Wat hopen de jonge dokters met de documentaire te bereiken? ‘We willen de mensen aan het denken zetten,’ antwoordt Romy. ‘Ons doel is dat artsen en zorgverleners met elkaar in gesprek gaan over welke vervolgstappen nodig zijn om de zorg toekomstbestendig te maken. We hebben al concrete plannen om de documentaire te vertonen op congressen en symposia.’

Ook vanuit de media is er aandacht voor de documentaire. ‘Zorg van Morgen’ wordt op 2 april 2023 om 17.10 uur uitgezonden op de regionale zender NH Nieuws.

Volg de jonge arsten in opleiding op Instragram: @zorg.van.morgenExterne link