Toen Olivia thuis vertelde dat ze graag in Nederland wilde werken als jurist, zei haar moeder: 'Als je ervoor werkt, kom je er wel'. Maar ze lachten erom omdat het onhaalbaar leek. Tot ze door het Nederlandse ministerie van Defensie werd uitgenodigd om een master aan de UvA te volgen. Haar goede cijfers vielen op tijdens een cursus in Oeganda. Dat ze nu in Amsterdam is, betekent voor Olivia dat je dingen niet hoeft op te geven. 'Dromen kunnen echt uitkomen', zegt ze.

Olivia werkt ondere andere al als Officier van Justitie en advocaat bij het ministerie van Defensie in Kenia. 'Ik wilde ervaring opdoen in een andere omgeving met andere perspectieven op het recht. En mijn tweede naam, Msafiri, betekent letterlijk “Reiziger”, dus ik wilde reizen om deze ambitie waar te maken.'

'De begeleiding is hier beter'

Er zijn veel verschillen tussen het onderwijs in Kenia en de studie in Amsterdam. Maar het grootste verschil is de manier waarop de leerstof gebracht wordt: 'Het is hier beter.' Tijdens haar bachelor volgde ze vooral hoorcolleges. 'Hier hebben we ook werkcolleges, kleinere werkgroepen, take home-opdrachten en zelfs een take home-tentamen. In Kenia moesten we alle tentamens op locatie maken en de kleinere werkgroepen waren zonder begeleiding. Het onderwijs hier helpt Olivia. 'In een collegezaal met veel mensen durf je soms niets te zeggen, maar in een kleinere, meer interactieve werkgroep kun je al je vragen stellen. Je krijgt ook de kans om andere studenten te leren kennen en tussen de lessen door met hen naar buiten te gaan.'

Het masterprogramma zelf overtreft Olivia's verwachtingen. 'Ik heb het gevoel dat je je echt moet inzetten om deze master te volgen.' Ze vertelt dat boeken lezen niet genoeg is, het is belangrijk om verder te denken. Je moet onderzoek doen en je verdiepen in andere mensen; hun gedachten lezen en mensen interviewen. ‘Ik leer op een heel nieuw niveau te denken en te analyseren. Het is inspirerend hoe iedereen leergierig is. Ik ben blij dat ik een fulltime masterstudent ben.’ Olivia hoopt goede resultaten te halen voor de mensen die haar financieel ondersteunen. Of zoals ze in Kenia zeggen: ‘Kurudisha mkono’, wat zoiets betekent als dat je een wederdienst moet doen als je een kans krijgt.

Thuis in Amsterdam

Olivia woont op het Marineterrein. Ze vindt de stad heel gastvrij. ‘Het is makkelijk om je thuis te voelen hier.’ Het merendeel van de mensen die Olivia tegenkomt komen uit het buitenland, zelfs uit landen waar ze nog nooit van gehoord had. Naast haar opleiding brengt ze tijd door met vrienden die ze heeft gemaakt en ze heeft meet-ups met andere studenten. Ook heeft ze een Keniaanse gemeenschap in Nederland gevonden die evenementen organiseert, zoals modeshows op Keniaanse feestdagen. En op 7 december, een nationale feestdag in Kenia, is Olivia zelfs uitgenodigd op de Keniaanse ambassade.

'Ik ben op zoek naar de kleine dingen die het verschil maken in het leven van mensen'

Olivia kijkt ernaar uit om terug naar huis te gaan en in haar werk toe te passen wat ze hier heeft geleerd. Haar toekomstplannen zijn nog open. Volgend jaar werkt ze 10 jaar als militair advocaat. Ze ziet de master Public International Law als een springplank naar haar volgende stap. Of ze in Nederland wil werken? Dat hangt ervan af, als het aansluit bij de rest van haar toekomstplannen. Maar ze vult aan: 'Ik ben op zoek naar de kleine dingen die het verschil maken in het leven van mensen. Ik heb niet de ambitie om Kofi Ahnan te worden. Maar als dat wel mocht gebeuren, ga ik ervoor', zegt ze lachend. 'Wie weet.'