'Ik wil mijn steun betuigen aan iedereen die te maken heeft met criminalisering van diens LHBTQ+-identiteit.'

Van Pride Walk tot Pride University tot Canal Parade: samen met de VU, de HvA en Inholland zijn we erbij. In aanloop naar het negendaagse festival, dat draait om de viering van de vrijheid te kunnen zijn wie je bent en te mogen houden van wie je wilt, maken we kennis met studenten en medewerkers die dit jaar betrokken zijn vanuit de UvA. 

Dit keer: Radha Zievinger, student Literary & Cultural Analysis aan de Faculteit der Geesteswetenschappen.

Waarom loop en vaar je mee vanuit de UvA? Wat vind je ervan dat de UvA dit jaar weer actief deelneemt aan Pride Amsterdam?

Als iemand die afkomstig is van de Carabische Eilanden had ik nooit had ik gedacht de kans te krijgen vanuit mijn studie-instelling te participeren aan activiteiten van een festival dat diversiteit van seksuele oriëntatie en genderidentiteit viert. Mijn deelname aan de Pride Walk draait voor mij om het protesteren tegen de niet-acceptatie daarvan. Tijdens deze activiteit wil ik dan ook mijn steun betuigen aan alle LHBTQ+'ers ter wereld die te maken hebben met criminalisering en vervolging vanwege hun seksuele geaardheid en/of genderidentiteit.

Vervolgens wil ik op de boot tijdens de Canal Parade vooral vreugde delen met mensen. Vreugde om wat er anno 2022 al is bereikt. In het algemeen voor LHBTQ+'ers, maar ook voor mij persoonlijk. Ik zou het waarderen als de UvA, buiten Pride Amsterdam om, de inclusie van LHBTQ+'ers binnen de organisatie structureel zichtbaarder zou maken. Er gebeuren dingen, maar ik mis de communicatie hierover. Zowel intern als extern. Voor alles en iedereen is dat zonde.

Hoe ben je betrokken bij de LHBTQ+-gemeenschap?

Voorheen zou ik hebben gezegd: omdat ik een lesbische vrouw ben. Tegenwoordig voel ik me meer comfortabel door mijn deelname aan de gemeenschap te duiden als: omdat ik een non-binair persoon ben. Waarom dat label? Omdat ik mezelf daarmee in zo min mogelijk in hokjes hoef te plaatsen. Genderfluïditeit is waar ik me nu het meest comfortabel bij voel. Met in het verlengde daarvan de omarming van de persoonlijke voornaamwoorden die/hun, in plaats van zij/haar. Genderidentiteit houdt mij nu hoofdzakelijk bezig, meer dan geslacht of seksuele geaardheid. Ik ben me er overigens van bewust dat persoonlijke voornaamwoorden ook maar gewoon een van de vele vormen van taaluitingen is, zoals we die met elkaar hebben afgesproken en geconstrueerd. Erg druk maak ik me er daarom ook weer niet om. Natuurlijk kan taal een machtig en krachtig middel zijn, maar uiteindelijk is en blijft het maar gewoon taal: een systeem van wat symbolen, en niets meer dan dat.

Wat betekent Pride voor jou? Hoe zie jij Pride?

Allereerst denk ik bij Pride aan alle verschillende evenementen die gedurende de negen dagen plaatsvinden; aan het festival als geheel. Met - zoals de term 'festival' al verraadt - feestviering als uitgangspunt. Feestviering die voor mij om liefde en acceptatie draait. Om in vrijheid publiekelijk uit te mogen en kunnen komen voor wie je bent, en voor wat je voelt. Ik ben positief overweldigd door de tolerantie zoals die in Amsterdam bestaat tegenover LHBTQ+'ers. Deelnemen aan Pride in Barbados [staat van de Caribische eilanden] moet helaas nog altijd gelden als een daad van verzet tegen discriminerende wet- en regelgeving, wat het riskant en rebels maakt.

Verder is Pride voor mij een moment waarop ik de tijd neem stil te staan bij mezelf en bij mijn ontwikkeling als individu binnen de LHBTQ+-gemeenschap. Wat me er in het verleden toe deed besluiten mijn eigen geluk boven externe verwachtingen te plaatsen en hier, in lijn met dat besluit, ook naar te gaan handelen. Ik kan andere mensen niet gelukkig maken als ik niet gelukkig ben met mezelf. Als de mensen om mij heen gelukkig zijn met de LHBTQ+'er zoals ik die ben, dan ben ik erin geslaagd de juiste personen om me heen te verzamelen. Mijn geluk is hun geluk, en vice versa.

Met het thema 'My Gender, My Pride' staat Pride Amsterdam dit jaar voor het eerst in het teken van genderidentiteit, in plaats van seksuele oriëntatie/diversiteit. Jou deze vraag stellen lijkt wat overbodig, maar goed: wat vind je daarvan?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik aanvankelijk niet eens wist dat Pride Amsterdam elk jaar een specifiek thema had. Erg hè? Maar Pride Amsterdam is internationaal zo bekend en krijgt wereldwijd zoveel aandacht, dat de boodschap van dit jaar je genderidentiteit te vieren in een keer massaal zal worden verspreid. Zeg nou zelf: hoe tof is dat?