Hind rondde de bachelor en master Biomedical Sciences af en zij-instroom geneeskunde en is momenteel MD/PhD kandidaat, waar zij de master geneeskunde combineert met een promotietraject op de afdeling oogheelkunde van het Amsterdam UMC . Hind draagt op diverse manieren bij aan inclusie. Zo is zij bestuurslid bij het Cultureel Centrum Utrecht (CCU) en medeoprichter van CITO- en bijlestraining voor leerlingen met niet-westerse achtergrond (CCU Trainingen). Zij zet zich via deze wegen in voor meer verbinding, maar ook om kansenongelijkheid in het onderwijs te verkleinen. Tot slot maakt Hind zich ook binnen de geneeskunde hard om toekomstige artsen cultuur sensitiever te maken en de medische wereld meer divers te maken. 

Gefeliciteerd met je nominatie. Had je het verwacht?  

‘Het was een verrassing! Deze nominatie was voor mij geen op zichzelf staand doel; mijn inzet voor kansengelijkheid is voor mij zo verweven in mijn dagelijks werk en mindset, ik denk daar bijna niet meer over na. Natuurlijk ben ik wel heel blij dat ik genomineerd ben. Ik heb het gevoel dat wat ik te vertellen heb en waar ik voor sta waardevol is. Door deze nominatie kan mijn boodschap meer mensen bereiken, dus daar ben ik blij mee.’

Wat is jouw boodschap?

‘Ik krijg regelmatig de vraag of ik te maken heb met racisme en discriminatie in de medische wereld. Als Iraakse moslimvrouw en vluchteling zou ik volgens sommigen met 0-2 achter moeten staan. Echter heb ik dat nooit op die manier ervaren. Het feit dat ik opgegroeid ben tussen twee culturen heeft in mijn ogen alleen maar positief bijgedragen en mijn kansen in deze maatschappij vergroot. Dat betekent overigens niet dat het pad wat ik bewandeld hebt makkelijk was. Ook ik heb obstakels moeten overwinnen. Ik geloof echter dat het helpt om te focussen op dat wat wél kan, op waar je zelf invloed op hebt. Daarmee creëer je je eigen kansen. Deze mindset brengt mij veel positiefs.’ 

Hoe komt het dat je zo in het leven staat? Waar heb je deze wijsheden opgedaan? 

‘Onder andere door mijn werk als bestuurslid bij het Cultureel Centrum Utrecht (CCU), waar we bijvoorbeeld culturele en maatschappelijke bijeenkomsten organiseren over verbinding en identiteit. Daar staan het koesteren van overeenkomsten en het  begrijpen van verschillen centraal, net als begrijpen wie je bent en waar je zelf voor staat. Daarnaast zet ik me ook in voor kansengelijkheid in het onderwijs. Onderwijs is nu helaas niet de ‘great equalizer’ die het zou moeten zijn. Zo heeft mijn broertje bijvoorbeeld te maken met allerlei vooroordelen en uitsluiting door zijn visuele beperking. Er is voor hem een achterstand ontstaan die nog maar moeilijk in te halen is op de arbeidsmarkt. Door het onderwijs toegankelijker te maken voor ieder kind, verminderen we die kansenongelijkheid. Dit is de reden dat ik samen met andere young professionals CITO- en bijlestrainingen voor kinderen met een niet-westerse achtergrond heb opgezet. Wederom om als rolmodel te laten zien wat er mogelijk is.’

Wat moet er volgen jou veranderen in de medische wereld om meer diversiteit en inclusie te creëren en hoe draag je daaraan bij? 

‘Artsen zouden meer cultuursensitief moeten zijn. Door cultuurkloof en taalbarrière ontstaan er uiteenlopende ideeën over de oorzaak, verloop, ernst en gewenste behandeling van de aandoening, met vaak nadelige gevolgen voor de patiënt. Daarom zet ik me in om “interculturele verschillen in de spreekkamer” te verankeren in het curriculum van geneeskunde. Daarnaast kan de medische wereld zelf een stuk diverser. Om hier aan bij te dragen, geef ik samen met andere niet-westerse studenten studievoorlichting. Verder wordt bij de instroom van geneeskunde gebruik gemaakt van decentrale selectie, met als resultaat dat studenten die het zich kunnen veroorloven een training of cursus decentrale selectie volgen een grotere kans hebben op toelating. We zijn nu aan het kijken of we zo’n soort training ook gratis kunnen aanbieden vanuit de UvA, om er voor te zorgen dat iedereen een eerlijke kans krijgt.’

Je zet je voor veel in, voor thema’s die ook kunnen stuiten op weerstand of je persoonlijk kunnen raken. Hoe zorg jij ervoor dat je de energie houdt om dit allemaal te doen? 

‘Het is voor mij niet moeilijk, omdat ik zo sterk geloof in de toegevoegde waarde van wat ik doe én omdat ik mijn vakgebied enorm leuk en interessant vind. Dat is ook iets wat ik vaak als advies meegeef aan andere studenten of leerlingen. Vanuit sommige culturen heersen er bepaalde verwachtingen vanuit ouders betreffende studiekeuze. Laat dat los en kies ervoor iets te doen waar je echt blij van wordt, iets wat bij je past. Dan geeft het je vooral energie in plaats van dat het je energie kost. En wederom: ga op zoek naar rolmodellen. Vraag hun hulp en laat je inspireren.’

Over de ECHO Award

ECHO, het landelijke Expertisecentrum Diversiteitsbeleid, maakt met de uitreiking van de award excellente studenten met een niet-westerse achtergrond zichtbaar die kunnen bijdragen aan gelijke kansen voor iedereen. De winnaars worden beloond met een volledig verzorgde Summercourse aan the University of California Los Angeles in de Verenigde Staten.