Rida heeft al een diploma Farmaceutische Wetenschappen behaald en volgt op dit moment de bachelor Geneeskunde. Voor zijn faculteit is hij een Student Diversity Officer en zet zich vanuit die rol in voor het zoeken naar en implementeren van nieuwe oplossingen op het gebied van diversiteit en inclusie. Daarnaast vraagt Rida binnen zijn opleiding aandacht voor de diversiteit van patiënten. Ook buiten de UvA is Rida erg maatschappelijk betrokken; hij heeft bijvoorbeeld huiswerkbegeleiding gegeven aan scholieren en vluchtelingkinderen leren breakdancen.

Gefeliciteerd met je nominatie! Wat betekent deze nominatie voor jou?

‘Ik vind het heel leuk om genomineerd te zijn. Ik heb me de afgelopen jaren veel bezig gehouden met allerlei dingen rondom diversiteit en inclusie en daarvan is deze nominatie een fijne bevestiging. Het is denk ik ook belangrijk dat eigen initiatief gewaardeerd wordt, want het kan ook anderen motiveren om aan de slag te gaan.’

Je bent onder andere actief als Student Diversity Officer bij de faculteit Geneeskunde. Wat houdt dat in?

‘Ik ben in maart aangesteld als Student Diversity Officer, samen met een andere student. We hebben onszelf voorgenomen om twee dingen te doen. Enerzijds willen we verhalen van studenten omhoog halen, bijvoorbeeld over hun ervaring met sociale veiligheid en discriminatie. Door die persoonlijke verhalen naast de middelen die er al zijn op dit vlak te leggen, kunnen we bepalen hoe bestaande processen beter kunnen aansluiten op de ervaringen van studenten. Anderzijds willen we het curriculum inventariseren en waar nodig aanpassen, onder andere wat betreft inclusief taalgebruik.’

Naast het inclusiever maken van het curriculum wil je ook meer aandacht voor de diversiteit van patiënten. Hoe doe je dat?

‘Veel studenten hebben mij laten weten dat we tijdens onze opleiding vooral kijken naar de witte patiënt. De niet-witte patiënten die we bespreken zijn vaak gerelateerd aan een bepaald stereotype, bijvoorbeeld rondom ziektes die vaker voorkomen bij specifieke bevolkingsgroepen. Die stereotypen kun je natuurlijk tegenkomen, maar het moet niet zo zijn dat we alleen die stereotyperingen bespreken. We gaan in de praktijk tenslotte ook genoeg niet-stereotype situaties tegenkomen.’

‘Neem bijvoorbeeld huidafwijkingen. Als we het binnen de opleiding hebben over een huidafwijking gaat het eigenlijk altijd over een witte huid. Bij patiënten die een huidafwijking hebben maar niet wit zijn, wordt dat apart benoemd. Door dan bijvoorbeeld ineens te praten over een “huidafwijking bij een zwarte huid” doe je een aanname dat die huidafwijking anders is, dat die patiënt niet de norm is. Maar dat is helemaal niet zo, het is gewoon een patiënt met een huidafwijking ongeacht de huidskleur.’

‘Dit soort dingen constateren we tijdens bijeenkomsten die we met medestudenten organiseren, daar gaan we dan in gesprek over dingen waar studenten tegenaan lopen en dingen die ze anders willen zien. We maken over die gesprekken presentaties en presenteren die aan de coördinatoren van de vakken, om bij hun meer bewustzijn te creëren. De opleiding is er op veel vlakken ook al wel mee bezig, maar er is altijd ruimte voor verbetering en dat proberen we met deze stappen te laten zien. ‘

Je werkt op veel vlakken aan diversiteit en inclusie. Wat wil je graag uitdragen met jouw werk op dit onderwerp?

‘Dan moet ik meteen denken aan een bekende uitspraak: “Niemand kan iedereen helpen, maar iedereen kan iemand helpen.” Niet iedereen hoeft twee banen te hebben, te studeren en daarnaast ook nog maatschappelijk betrokken te zijn bij allerlei initiatieven. Wat ik belangrijk vind is dat iedereen voor zichzelf kijkt waar je goed in bent en hoe je kunt bijdragen. Dat hoef je niet groots aan te pakken, ook met een kleine impact kun je meehelpen aan een inclusieve maatschappij. Als we allemaal iets doen, ook al zijn het kleine stapjes, wordt de wereld daar volgens mij al beter van. Ik ben me er daarnaast van bewust dat ik kansen heb gekregen die heel veel mensen niet krijgen. Dat geeft mij een duwtje in de rug en de motivatie om alle kansen die ik krijg te benutten. Maar ik vind ook dat ik geluk heb gehad. Sommige mensen kunnen zo hard werken als ze willen, maar als de omstandigheden er niet naar zijn betekent hard werken niet direct een positieve uitkomst. Doordat mijn positie mij gegund is vind ik het belangrijk om bij elke stap die ik zet zoveel mogelijk mensen mee te nemen. Succes is niet alleen het product van hard werken maar ook van geluk. Als je dus succes hebt moet je dat volgens mij met zoveel mogelijk mensen delen.’

Over de ECHO Award

ECHO, het landelijke Expertisecentrum Diversiteitsbeleid, maakt met de uitreiking van de award excellente studenten met een niet-westerse achtergrond zichtbaar die kunnen bijdragen aan gelijke kansen voor iedereen. De winnaars worden beloond met een volledig verzorgde Summercourse aan the University of California Los Angeles in de Verenigde Staten.