Een paper, scriptie of essay schrijven kan een stressvolle taak zijn. Waar moet je beginnen? Is wat je hebt opgeschreven wel interessant genoeg? Je blijft de zinnen die je opschrijft eindeloos verbeteren. Of je durft niets meer op papier te zetten en stelt het schrijven steeds uit. Hoe doorbreek je dit patroon?
Het is heel normaal dat je af en toe vastloopt tijdens het schrijven. Vaak is de oorzaak dat je nog geen duidelijk plan hebt gemaakt en niet goed weet wat je wilt vertellen of onderzoeken. Maak voordat je begint met schrijven een plan van aanpak, zodat je weet waar je in grote lijnen naartoe wilt met je stuk. Hoe je het best zo’n plan van aanpak opstelt, kun je lezen op de pagina over academisch schrijven.
Maak een realistische planning en tijdsindeling. Verdeel de schrijftaak in overzichtelijke blokken en plan wat je in deze blokken gaat doen. Op deze manier kun je telkens afvinken wat je hebt afgerond en heb je goed zicht op wat er nog moet gebeuren.
Door steeds op vaste uren te schrijven wordt dit vanzelf een gewoonte. Zie je erg op tegen het schrijven? Begin met kleine stapjes: een week lang een half uur of uur per dag ‘losschrijven’, waarna je de tijdsduur geleidelijk opbouwt. Je zal merken dat je onzekerheid afneemt.
Plan ook momenten waarop je helemaal niet met schrijven bezig bent, maar de tijd mag nemen om even te ontspannen.
Loop je ondanks een goed plan van aanpak en realistische planning toch vast? Waarschijnlijk ben je tijdens het schrijven al aan het redigeren en verbeteren wat je opschrijft. Je geeft gas en remt tegelijk.
Schrijven bestaat uit twee fasen. Eerst zet je een ruwe versie op papier zonder al te kritisch te zijn. Je hoeft niet bij het begin te beginnen, het mag ook een hoofdstuk zijn over een thema waarvan je veel weet. Twijfel je over bepaalde stukken, cursiveer ze of geef ze een kleur. In de marge kun je reminders voor jezelf toevoegen.
Pas als je voldoende tekstvulling hebt, ben je klaar voor fase twee: de tekst redigeren en corrigeren.
Twijfels over je capaciteiten en overmatig perfectionisme kunnen verlammend werken. Je legt dan zoveel druk op jezelf dat je blokkeert en het schrijven uit de weg gaat. Doorbreek dit (denk)patroon door je negatieve gedachten op te schrijven. Vraag jezelf steeds af:
Zet de negatieve gedachte om naar een meer stimulerende gedachte. Je weet pas of je het kan als je het geprobeerd hebt. Misschien lukt het de ene keer inderdaad niet, maar dat zegt niets over een volgende poging: schrijven is een leerproces van vallen en opstaan. Kijk voor meer tips op de pagina over omgaan met piekergedachten.
Neem je schrijftaak bovendien niet te persoonlijk. Krijg je een negatieve beoordeling, dan betekent dit niet dat jij als persoon negatief beoordeeld wordt. Het betekent slechts dat je nog stappen kan maken op het gebied van schrijven.
Schrijven kan een eenzame bezigheid zijn. Blijf in een schrijfperiode contact houden met medestudenten die een vergelijkbare schrijftaak hebben. Je kunt elkaar stimuleren door samen schrijfmiddagen in te plannen en elkaars stukken te lezen. Zorg er tijdens het schrijven van je scriptie voor dat je regelmatig contact hebt met je scriptiebegeleider. Je begeleider kan je stimuleren en bekijken of je op de juiste weg bent.
De UvA biedt verdere ondersteuning voor diverse onderwerpen via voorlichtingen, workshops, trainingen en groepen. Je kan deze vinden bij trainingen en workshops.
Heb je nog vragen over een schrijfblokkade, neem dan contact op met het Bureau Studentenpsychologen.
Bij de psychologen van de UvA kun je terecht voor begeleiding bij studieproblemen of persoonlijke problemen die het studeren in de weg staan. Je hebt geen verwijzing van de huisarts nodig. Meld je aan voor een workshop of groepsmodule via de Events-pagina.